නගර ශෝභිනියක් ලුහුබැඳ....

අද ඉඳන් පත් ඉරුවේ තව අළුත් ලේබලයක් යටතේ කතා ලියවෙන්න පටන් ගන්නවා.මේ ලේබලයේ අදහස මට දුන්නේ ඩූඩ් අයියා(henryblogwalker the Dude).පහුගිය ටිකේම මගෙ අතින් අපේ සහෝදර සහෝදරියන්ගේ බ්ලොග් වලට ටිකක් විතර ලොකු කොමෙන්ට් වැටුණා පුංචි පෝස්ට් එකක් විදියට.ඒකට හේතුව වුනේ එයාලා ලියලා තියෙන පෝස්ට් එක කියෙව්වාම මම අත්විඳපු දේවලුත් මතක් වෙච්චි එක.ඉතින් ඒ මතක් වුනාම ඒක ලියන්නම හිතුනා එයාලට කොමෙන්ට් එකක් විදියට....

ඉතින් අද ලියන්න යන කතාව මතක් වුනේ තහනම් අඩවියේ වල් රජා ලෙස විරුදාවලි ලත් අපේ අඩවි රජතුමාගේ පෝස්ටුවක් නිසා.පෝස්ටුවට රජා දාලා තිබුනේ මෙන්න මේ මාතෘකාව.පච්ච කොටන කෙල්ලෝ බඩුද?

***********************************************************************************************

·                     යටි පස්ස - වැරදියට තේරුම් ගන්න එපාලුය. මේ කියන්නේ අර යටි බඩත් සමගම ඊට ප්‍රති විරුද්ධ දිශාවේ තියන ප්‍රදේශය ගැනය. ඔය ගෑල්ලමයිගේ මේ හරිය හරි ලොකුයිලුය. එහෙයින් හෙන පත මල් වතු, කුරුළු උයන්, මකර තෝරන් වගේ ලොකු ලොකු පච්ච ඔය හරියේ නියමෙට වදිනවාලුය.

***********************************************************************

ඕං ඔය උඩින් තියෙන්නේ ඒ පෝස්ට් එකේ එක එක වර්ගීකරණයන්ට අදාලව දාලා තිබුනු පච්ච වලින් එකක් ගැන රජාගේ විස්තරේ.ඕං ඔය පච්චය දැක්කාම මට මතක් වුනේ සෑහෙන්න කාලෙකට කලින් මම මුහුණ දුන්නු සිද්ධියක්.

 පුස්සැල්ල සර්ගේ පන්තිය දෙල්කඳ හංදියට අරන් ගිය අළුතම තමයි මේ සිද්ධිය වුනේ.එදා බ්‍රහස්පතින්දා දවසක්.සාමාන්‍යයෙන් සර් පන්තිය ඉවර කරන්නේ 7ට වුනාට පෝලිමට හරිම සංවරව පන්තියෙන් එළියට එන්න ඕනේ නිසා අපි පන්තියෙන් එලියට යනකොට 7.15 විතර වෙනවා.අපි තුන්කට්ටුවක් තමා පන්තියේ එකට හිටියේ කවුරුත් දන්න මණ්ඩිපාලත් මමත් ලයියාත් තමා තුන්කට්ටුව...

ඕං කතාව රජාගේ බ්ලොගේට කොමෙන්ට් එකක දාපු විදියටම....

යටි පස්සේ පච්ච මම සියැසෙන් මුල්වරට දැක්කේ පුස්සැල්ල සර්ගේ ක්ලාස් ඉවර වී නුගේගොඩට දෙල්කඳ හන්දියේ සිට පාගමනින් පැමිණෙද්දීය...

බ්ලොග් කරුවෙකු වූ මන්ඩියාද ලයියාද මා සමග එදා රෑ හතට පමණ හෙමින් ගමනින් නුගේගොඩ කරා පියනැගීමු.ඉස්සරහින් සුදුම සුදු කකුල් දෙකක් දර්ශනය වන්නට විය.

“මචං අර මෝහිණිද බලහං “

මගේ මුවින් පිටවිය.මන්ඩියා දෑස් කරකවා බලා

 "නෑ බං මෝහිණි වෙන්න බෑ... ඒ මෝහිණි නම් එහා පැත්තේ ඉන්නවා ඇත්තේ මෝහිණිගේ අම්මා"

මලා හුටාය මම නැවත රබර් ඇස් කරකැවීමි.ගල් ෂෝටක් සහ කෙටි ටි ෂර්ටයක් ඇඳ සුරූපි කෙල්ලක් ලැසි ගමනින් ඇවිදිනවාය.එහා පැත්තේ මැදිවිය ඉක්මවූ ගැහැණියක් ඈ සමග තරඟෙට ඇවිදිනවාය.

මම පා ඉක්මන් කලෙමි.අධි වේගයෙන් ඈ කරා ලංවිය.ඇගේ යටි පස්සේ ලස්සන ලිය වැලක් සහිත පච්චයකි.... ඒ කාලයේ මා ඇති වෙනකන් ඉංග්‍රීසි වැඩසටහන් කීපයක් නැරඹුවෙමි.ඒවා ELLEN සහ TYRA ය.ඒ දෙන්නා ගැන කතා කර පලක් නැත.දිනක් ටයිරා කෙල්ල මෙවැනි පච්ච නම් කලේ ට්‍රෑම්ප් ස්ටෑම්ප් යන නමිනි.ස්ට්‍රිපර්ස්ලා මේවා ගහනවාලුය.ඈ එවැනි ස්ට්‍රිපර්ස්ලා කීපයක් කැඳවා යටි පස්ස පෙන්වා ඒ ගැන පැහැදිලි කිරීමක් එදින කලාය.එය මගේ දැනීම වර්ධනය කලේයලු.

ඇගේ සුදු යටි පස්ස දුටු සැනින් මට මහා හයියෙන් ට්‍රැම්ප් ස්ටෑම්ප් යනුවෙන් කියවිණි.මල මගුලයි ජූලි හතයිය.ඇය අකුණක් වැදුනාක් මෙන් පිටුපස හැරුණාය.මාගේ දෙකකුල් පණ නැතිවෙන සෙයක් දැනුනි ඈ එතරම් සුරූපි ළලනාවක්ය.අඩ අඳුරේ පවා බුරිය විසිබල්ය.

ඈ සිනාසුනාය.මා සිනාසුනේය.ඈ ගමන අඩාල කොට අප හා සමාන්තරව ඇවිදීමට උත්සහ ගත්තාය.මන්ඩියා නෝ ටෝකිංය ලයියාගේ කට කනේය.උගේ පපුව හිරවෙලා වෙන්නැතිය.ඈ අප සමග දෙඩීමට උත්සහ කලාය.මගේ සරුවාංගෙම වේවලනවා දැනිනි. ඇය හීන් හඬින් හායි කිව්වාය.ඒ හායි පාරට සියල්ල සිදුවෙනවාය.අපි කුඩා ළමයින් වීමු.ඒවා ඒ කාලේ ඔරොත්තු නොදෙන්නේය.මන්ද නැරඹූ සියළු වැල් කතා දෑස් ඉදිරිපිට සිදුවීමට සූදානම් සෙයක් දැනුනි... 

මා හායි කිව්වාට කට හෙල්ලුනා පමණි.ඇයි කිංකිණි හඬින් සිනා සැලුවාය.ඈ පොඩි එකියක මෙන් උඩ පැන කට වසා ගත්තාය.තව මොහොතකින් මාගේ මොලේට ලේ සැපයුම අඩාල වන්නට යන බව දැනුනි....

සෑහෙන වෙලාවක් අප එසේ ඇය පිටුපසින් යන්නට ඇත.ඇයද පිටුපස බලමින් හිනාවෙමින් ඇගේ ගමනේ යෙදුණාය.ටික වේලාවකට පසු කොහේදෝ සිටි හාල් පාරුවෙක් පැමිණ කාරයක් අප දෙදෙනා හරහා දැම්මේ උගේ හොම්බ තලන්නට තරම් තරහක් මා සිතට ඇතුලත් කරවමින්ය.අප මදක් නැවතුනෙමු.එක්වරම ඇය ගොස් නැවුනාය ඈ යම්දෙයක් සාකච්ඡා කරනු ඇසිනි.කනට වඩා ඇස මෙහෙයුමේ බැවින් ඒවා ඇසුනේ නැත.කාරය පිම්මේ පිටත් විය ඈ නැවත අප හා සිනාසි ලැසි ගමන ඇරඹුවාය.එතෙක් වේලා ඈ සමග අපද නැවති සිටි බව සිහිවූයේ එවිටයි.එමෙන්ම ඈ ගැන සිහින් හෝ වැටහීමක් ලැබුනේද එවිටයි.ඒ සමගම තව මූකලං බස්සෙක් පැමිණ ඈ ළඟ වාහනේ නැවතුවේ පෙර පරිදිමය.මාගේ සපත්තුවේ ලේස් ලෙහී තිබෙනු මා දුටුවේද එවිටයි(ගැටගහලා තිබ්බ එක ලෙහලා ආයේ ගැටගැහුවා)

මා මගේ පාඩුවේ ලේස් හිමින් සැරේ ගැටගැහුවේ ඈ ඉස්සර නොකරන්නටය.අවාසනාවක මහත ඈ එම කාරයට නැගුණාය.ලේසය අතහැර මා එක්වනම නැගී සිටියේ අවසන් වතාවට හෝ ඈ දැකගැනීමටයි....කාරයට නැගි ඈ කාරය පිටත් වෙත්ම නැවත මා දෙස බලා සිත් කලම්බන සිනාවක් හෙලුවාය.... හීන් දුකක් නොදැනුනා නොවේ... ඈ සමග ආ ගැහැණියද වාහනයට නැගීම මා හට තවම ප්‍රෙහේලිකාවකි....

මා නැවත එළැඹ සිහියට පෙළඹුනේ මන්ඩිපාලගෙන් මගේ පිට මැද්දට වැදුණු ප්‍රහාරයකිනි.... දිගු සුසුමක් හෙලූ මා ඔහු දෙස බැලුවේ ඔහුගේ කොමෙන්ට්ස් දැන ගැනීමටයි... ඔහු තාමත් කතා නැතිය.ලයියා කට කනේ තියාගෙන ඉන අතේ තියාගෙන ගල්වී සිටින්නේය....

මම ඔහුට යමක් පැවසීමි "පව් නේද බං අහිංසකී...."

ඔහු ගත් කටටම මෙසේ පැවසීය "රුපියල් 100ක් තිබ්බා අතේ,අපරාදේ බං ඒක දීලා *** බලාගන්න බැරිවුනානේ"

ප/ලි - ඒ අපගේ ලයියාය... දන්නෝ දනිතිය.ඒකා මෙය දුටු දාට මාත් ඉවරයිය.

මේ පච්ච කෙලිය මම දකින්නේ නොදන්නා එවුං ආසාවට ගැහුවට ඒකෙන් ගම්‍ය වෙන විවිධ තේරුම් දන්නෙ නෑ.සමහර විට නොදැන බඩු පච්චයක් ගැහුවොත් බඩුම තමා.දැන දැන ගහන එවුන් ඉතින් දන්නවනේ අපි දැකපු කෙනත් එහෙම කෙනෙක්.එයාව ත්‍රිවිල් එකකින් දෙල්කඳ හංදියෙන් බස්සනවා එයා එතන ඉඳන් නුගේගොඩ හංදියට එද්දි අනිවා වාහනේකට නගිනවා...

අපිට ඊට පස්සේ දවස් දෙක තුනක්ම එයාලව හම්බුනත් අපි හිනාවුණා විතරයි.පසු කාලීනව ලයියාගේ ප්‍රිය වෙන්ඩ බාරිත් පන්ති ආපු නිසා දෙල්කඳ හංදියේ ඉඳන් නුගේගොඩට බස් එකෙන් යන්න වුනා.


මුල් පින්තූරේ ගත්තේ මෙතනින් http://yunghova.com/wp-content/uploads/2011/09/prostitutes.jpg

දෙවෙනි පින්තූරේ ඉස්සුවේ රජාගෙන්....