මගේ ආදරේ-1 කොටස(ඇත්තම ආදරේ සහ පාළු මැකීමේ ආදරේ)

“ඔව් සුදූ ඒ කතාව ඇත්ත මම ඔයාට කියන්නමයි හිටියේ ඒත් ඔයාට දුක හිතෙයි කියලයි කිව්වේ නැත්තේ....තරහද”

“…………………………………………………………”

“අනේ ඇයි කතා නැත්තේ හිත රිදුනනම් සමාවෙන්න අනේ හොද ලමයා වගේ මට හෙලෝ කියලවත් කියන්න”

“හෙලෝ”

“මට සමාව දෙනවද නදී”

“ඔයා වැරැද්දක් කරලා නෑනේ ඒ නිසා සමාව ඉල්ලන්න එපා හොදේ මම දන්නවා ඔයා මට කවදාවත් වැරැද්දක් කරන්නේ නෑ කියලා මට ගොඩක් දුක හිතුනා ඒකයි කථා කරගන්න බැරිවුනේ. දැන් ඔයා මගේ විතරමයිනේ ඒ නිසා කලින් වෙච්චි දේවල් මම ගනන් ගන්නේ නෑ හැබැයි එක පොරොන්දුවක් පිට”

“ඒ මොකක්ද”

“මට ඒ කාලේ වෙච්චි හැම දෙයක්ම කියන්න ඕනේ හා ද කියන්න.හැබැයි ඔයාටත් දුකක් හිතෙන්නේ නැත්තම් විතරයි”

“මම කියන්නම් නදී”

මගේ හිත අතීතයට ගමන් කලේ නිතැතින් මාව නතර වුනේ 8 වසර පන්ති කාමරේ.නිල් පාට කොට කලිසම් ඇදගත්තු අපේ ලමා කාලේ හරිම සුන්දරයි.මම මගේ කෙලි පොඩිත්තට මගේ ජීවිතේ  ආදරේ කරපු අය ගැන හැම දෙයක්ම කියන්නයි යන්නේ දින වකවාණු ඇතිව ඒත් එයා දන්නේ නෑ මගේ ජීවිතේ ඇරඹෙන්නේ එයාගෙන්ම කියලා.

6 වසරෙදි ලව් ලියුමක් ලියන්න අදහස් දීලා අම්බානක කේස් එකක්ඇදුනායින් පස්සේ මට ගෑනු ලමයි ඇලජික් කොච්චරද කිව්වොත් උන් වාඩිවෙලා හිටපු පුටුවක්වත් එපාමයි.නිකන් හරි කෙල්ලෙක්ගේ ඇගේ වැදුනොත් මම ආදරේ කරන ඉස්කෝලේ දාලා යන්න වෙයි කියලා මට ගොඩක් බයක් තිබුනා.

දවසක් සිංහල පීරියඩ් එක වෙලාවේ මගේ පෑනේ තීන්ත ඉවර වුනා පෝලිමේ එකෙක් ලගවත් පෑනක් නෑ මම ලියවෙන්නැති පෑන හොල්ල හොල්ල හිටියා ලියනවා වගේ එතකොට එහා පැත්තෙන් ගෑනු ලමෙක්ගේ කටහඩක් ඇහුණා.

“මේ....”

මට කතාකරන්නේ රංගිකා(සැබෑ නම නොවේ) මම ඇයි කියලා ඇහුවාම මට පෑනක් දික් කලා ලියන්න කියලා....අනේ මම නම් ගනියි මුන්ගෙන්.

“ආනේ තෑන්ක්ස් ඕක තියලා ඉදගන්න හොදේ”

කෙල්ලගේ මූණ නිකන් පු* වගේ වුනා හි හි මට මාර ආතල් එදා ඒ පීරියඩ් එකම අයිස ගැහුවේ.ඔහොම කාලේ ගෙවිලා ගිහිල්ලා අගෝස්තු නිවාඩුව ආවා ඒ තමයි මම ආසම කාලේ ඇයි දන්නවද අපි හැමෝම නුවර යනවා.නෑදෑයෝ සේරම එකතු වෙනවා නුවර අයියයි,හංසියි මායි තමයි තුන්කට්ටුව හංසි මගේ වයසේ අපි ඉතින් ගිය වෙලාවේ ඉදලා සෙල්ලම සෙල්ලම ඉවරයක් නෑ.ක්‍රිකට් කිව්වාම පුදුම උණක් තිබුනේ.

සුපුරුදු පරිදිම අපි තුන්දෙනා සෙල්ලම් කර කර ඉන්නකොට අපේ නුවර ගෙදරට කවුදෝ මනුස්සයෙක් ආවා පුංචිම පුංචි හුරුබුහුටි කෙල්ලක් එක්ක 5 වසරේ විතර පෙනුමයි ඒ ලමයට.හංසි දුවගෙන ගියා එයා ගාවට ගිහිල්ලා දෙන්නම කතාව.හැබැයි නුවන් අයියට කෙල්ල ගැන වගේ වගක් නෑ එයාගේ සිහිය මගේ බෝලේ.මට මොන බෝලද ඒ ලමයා දැක්කාම මට අමුතුම දෙයක් වුනා ආයේ එයාගේ මූණ බලන්නමයි හිතුනේ.

හිමින් සීරුවේ කුස්සිය පැත්තෙන් ගෙට ගියපු මම මුකුත් දන්නේ නෑ වගේ ඉස්සරහට ආවා එතකොට තමයි මම ඒ ලමයාගේ මූණ දැක්කේ.හරිම හුරුබුහුටි සුදුම සුදු කෙල්ලෙක් එයාගේ බෝල ඇස් දෙකෙන් මගේ දිහාම බලන් ඉන්නවා. එයා කොන්ඩේ කොටට කපලා හිටියේ.දිග සායකුයි බ්ලවුස් එකකුයි ඇදලා.

එතකොටම හංසි කතා කලා අපි සෙල්ලම් කරමු කියලා මාත් පැනලා හා කිව්වා ඒත් අර ලමයා කිව්වා බෑ කියලා.මොනා කරන්නද හා කියපු නිසා නුවන් අයියා මාව ඇදගෙන ගියා හංසි අර ලමයා එක්ක ගේ ඇතුලට ගියා.

අපි සෙල්ලම් කරන්න හදනකොටම හංසිත් කෑ ගහගෙන ආවා අපිත් එනෝ කියලා අර ලමයත් ඇවිත් හිටියා මට එයාව දැක්ක ගමන් බකස් ගාලා හිනාවක් ගියා.....

“කවුද මේ සීබ්‍රා...... කොහෙන්ද මෙයාව අහුලගත්තේ”

සෙල්ලම් කරන්න ඕනේ නිසා හංසිගේ ඇදුමක් එයා ඇදගෙන. එයා ඇදන් හිටියේ සීබ්‍රා කෙනෙක්ගේ වගේ ඩිසයින් එකක් තියෙන කලු කොට කලිසමකුයි ටී ෂර්ට් එකකුයි.

“ආ කවුද දන්නේ නෑ රැවුල් කොට එල්ලන් ඉන්න එළුවා”

හුටා මම කවදාවත් මෙහෙම චාටර් වෙලා නෑ නිකට යටින් චුට්ටක් රැවුල් ගස් තිබුනට කපන්න කාලේ ඇවිත් තිබුනේ නෑනේ එතකොට මම කට වහගත්තා ඒත් කෙල්ල නෙමේ කට වැහුවේ.ඔන්න ඉතින් මාත් නිකා හිටියේ නෑ හැකි හැම අවස්ථාවකම කෙල්ලට හොදට ඇමතුවා.දවසින් බාගයක් ගෙවෙද්දි එයා මාත් එක්ක හොදට යාළුයි

අපේ බෝලේ එහා වත්තට ගියපු නිසා ප්ලාස්ටික් බෝලයක් හොයාගෙන කැච් පාස් කරන්න ගත්තා මම වැඩිහරියක්ම කැච් දුන්නේ මගේ නව මිතුරියට.එයා ඒවා අල්ලන්න කට ඇරගෙන අත් දෙක වට්ටියක් වගේ කරගෙන උඩ බලාගෙන එහාට මෙහාට දුවන හැටි මට තාමත් මතකයි.අපි ඇතිවෙන්න සෙල්ලම් කරා රෑ වෙනකන්ම.

අපි තේ බොනකොට එයා කට පුච්චගත්තු මට හිනාවුනා ඒ හිනාවට මගේ ඇග පුරාම හිරියක් දිව්වේ අමුතුම හැගීමක් එක්ක.8 වසර කියන්නේ සිත් ඔකද වෙන කාලේනේ.මම එකපාරටම බැලුවේ මගේ නියපොතු දිහා නියපොතු මැද්දෙන් සුදු ඉරක් ගිහින් තියෙන්නේ...

“මචං මෙහෙම නියපොතු වල ඉරි හැදෙන්නේ කෙල්ලෙක් යාළු වෙන්න තියෙනවනම්”

මජ්ජා කියපු මේ කතාව ඇත්තමද? මම ආයෙත් ඒ ලමයා දිහා බැලුවා එයා හරිම ලස්සනට හිනා වෙනවා නල දත් එයාගේ හිනාව පුදුමාකාර ලස්සනක් ගේනවා ඇයි චූටි ඩිම්පල් එක...මට ගිහින් ඇඟිල්ලෙන් ඔබන්න හිතෙනවා. මෙයා කොයිතරම් සුන්දරද මම එහෙම ගොඩක් වෙලා බලන් ඉන්න ඇති.

“හෙලෝ හෙලෝ ඔයා ඉන්නවද ඔයා  අකමැතිනම් මට කියන්න එපා හොදේ”

මම තාම ඉන්නේ කෝල් එකේ ඒත් හිත අතීතයේ

“නෑ නෑ මම කියන්නම්කෝ ඔහොම ඉන්නකෝ ඔයාට මතකද අපි මුලින්ම නුවන් අයියලාගේ ගෙදර හම්බුනු දවස අපි සෙල්ලම් කලේ රෑ වෙනකන්ම මට ඒ සිද්ධි මතක් වුනා ඔයාට මතකද”

“ඔව්ව්ව්ව්ව් මතකයියි මගේ එළුවා මාව බයිට් කරන්න එහෙම ආවේ මට සීබ්‍රා කියාගෙන”

“අන්න එදා තමයි නදී මම මුලින්ම කෙල්ලෙක්ට ආදරේ කරන්න පටන් ගත්තේ ඒ වෙන කාටවත් නෙමේ ඔයාට හවස අප්පච්චි ඔයාව එක්කන් යද්දි මට ගොඩක් දුක හිතුනා.මම ඔයා දිහාම බලන් හිටියේ ආයේ ඔයාව හම්බුවෙන්න කවදා ලැබෙයිද හිතලා.ඔයා මගේ දිහා බල බල අප්පච්චි එක්ක ගියා.......හ්ම්ම්ම්ම්ම් මම හිතුවේ නෑ නදී ඔයාව ආයෙත් මට දකින්න ලැබෙයි කියලා”

“මමත් එහෙමයි මමත් ගොඩක් දුකින් ගියේ මම බලන් හිටියේ ඔයා මට ටටා කියයි කියලා ඒත් ඔයා කිව්වේ නෑනේ මම ගෙදර ඇවිත් ඇඩුවා ගොඩාක් ඔයා තමයි මගේ ජීවිතේ මුල්ම පිරිමි යාළුවා මට අදටත් ඉන්නේ ඔයා විතරමයි”

“ඇයි එදායින් පස්සේ ආයේ එහේ ආවේ නැත්තේ මම නුවර ආපු හැම සැරේම ඔයා එනකන් බලන් හිටියා හංසි ඔයා ඉන්න තැනක් දැනන් හිටියේ නෑ නැත්තම් අපි හම්බුවෙන්න මෙච්චර කල් යන්නේ නෑ”

“ලොකු ලමයෙක් උනාම කොහේවත් යන්න දුන්නේ නෑ නැත්තම් මමත් ගොඩක් ආසාවෙන් හිටියේ මට ඔයාව මතක් වෙන්න එකම එක දෙයක් තිබුනු නිසා මට වැඩිය පාළු දැනුනේ නෑ”

“ඒ මොකක්ද ”

“ඔයා ලියලා තිබුනු කතා පොතනේ.මම හංසිගෙන් ඒක ඉල්ලගත්තා ඒ පොතේ පිටිපස්සේ කවරේ ඔයාගේ බෝල මූණ තිබුනානේ මම ඉතින් ඔයාව මතක් වෙනකොට ඒක දිහා බලාගෙන හිටියේ”

අනේ කොයිතරම් අහිංසකද මම ආයේ එනකන් 2004 ඉදන් 2010 වෙනකන් මං වෙනුවෙන්ම ඉදලානේ.ඒ පොත ලිව්වේ 8 වසරෙදිමයි ඒත් ඒ පත්තරේ දැන්වීමකට කෙටි කතාවක් ලියලා යවලා ඒකෙන් තේරිලා ඒ ගැන විස්තර පසුවට.

නදී ගැන නිතරම මතක් වෙද්දි මට ඉන්න බැරිවුනා.ඒත් නුවර යන්නෙත් අවුරුද්දට එක පාරයි 2005 අගෝස්තුවෙ ගියාට නදී නුවන් අයියලාගේ ගෙදර ආවේ නෑ. නදී ගැන හීන මව මව ඉස්කෝලේ ආවාම අර රංගිකා කෙල්ලව මට පෙනුනේ මගේ නදී(ඇත්තටම දෙන්නම ටිකක් එක වගේ) විදියටමයි.ඉතින් නදීගේ රූපේ වගේ රූපයක් තියෙන මේ කෙල්ල දිහා බලාගෙන ඉන්න මම පුරුදු වුනා ඒ එයා දිහා බලන් ඉද්දි නදීව මට මතක් වෙන නිසා.

මේ බලන් ඉදිල්ල මගේ යාළුවන්ට දිරෙව්වේ නෑ ඒවාට හේතු හොයන්නෙත් නෑ කැලෑ පත්තර ගහනවා.මම යාළුවෙක්ට කිව්වා රංගිකා ලස්සනයි නේ කියලා එදා ඉදන් 9 වසරට එනකන් රංගිකාගේ නම කියලා මට කරපු විහිළු වැඩිවුනා අවසානයේ රංගිකා මට කැමතියි කියලා ආරංචියක් ආවා යාළුවන්ගෙන් මාර වදේ ඉතිං  එයාගෙන් අහන්න කියලා.නිකන් ආපු චාන්ස් එකනේ මොකෝ මම යාළුවෙන්න පස්සෙන් ගියෙත් නෑනේ ආයේ මොකටද මේ අස්සයාගේ දත් ගනින්නේ කියලා ලස්සන ඔටෝ එකකින් කොලයක් ඉල්ලගත්තු මම දන්න වැඩ කිඩ දාලා ලස්සනම ලස්සන ලියුමක් ලිව්වා රංගිකාගෙන් කැමැත්ත නිල වශයෙන් අහන්න.

දැන් ඒක ලස්සනට දෙකට තුනට නවලා දෙන්න කියලා නැගිට්ටා විතරයි......

අනේ දෙයියනේ ලියුම් මට අපලද මේ තරම්...................

ප/ලි

6 වසරේ ලව් සීන් එක ලියද්දි මම කිව්වනේ ආයේ ජීවිතේට ලියුම් ලිවීම භාවිතා කලේ නෑ කියලා ඒක එහෙම්මයි හොදේ කැමැත්ත අහන්න ලියුම් පාවිච්චි වුනේම නෑ ඊළග කොටස ලගදීම බලාපොරොත්තුවන්න.

උඩ පින්තූරේ හැදුවේ රේල් පාරේ ඉන්නේ මම කියන්නත් පාර මැද ඉන්නේ නදී කියන්නත්....හැබැයි ඒ දෙන්නා ඉන්නේ තරහ වෙලා නම් නෙමෙයි දෙන්නට දෙන්න දකින්න නැති පාළුවට දුකින්.


මේ වගේ කථා අහන්න ඔයාලා කැමති වෙයිද දන්නේ නෑ ඒ නිසා ඔයාලගේ අදහස් යෝජනා චෝදනා එවන්න ඕනෙම දෙයක් බාරගන්නවා....මම ආදරේ විකුනන් කනවා නෙමෙයි.අවසරේ අරගෙනමයි ලියන්නේ.මම එයාට ගොඩක් ආදරෙයි කියලා ඔයාලාට කියන්නයි මට ඕනේ වුනේ