අනතුරක් කල හදියක්-5කොටස (කොටාගේ ඉනා බෙහෙත සහ උපන් ඇදුම් මෙහෙයුම)

මම වෙද ගෙදර ඉන්නකොට කනට ඇහුනු ඇසට දැකපු පුදුමාකාර සිදුවීමක් තමා මේ ලියන්න යන්නේ.සදරු අයියා ලියා තිබුනු තල්පේ ගුරාගේ කතාවට කොමෙන්ටුවක් ලෙස මම මේ ගැන සදහනකුත් කලා......

වෙද ගෙදර ගැන ලියැවුනු කලින් කතා සදහා මේවායින් යන්න

අනතුරක් ජීවිතේට කල හදියක්-1 කොටස

අනතුරක් කල හදියක්-2 කොටස (වෙද ගෙදර අන්දරය)

අනතුරක් කල හදියක්-3 කොටස (එළු ඇටයක් ඇති දණිහ)

අනතුරක් කල හදියක්-4කොටස (හලාවත අයියාගේ සමුගැන්ම)

ඔයාලට මතක ඇති වෙද ගෙදරදි අපිට බෙහෙත් බැන්ද හැටි උදේ පාන්දර ඉදන් ඉතින් ඔහොම බෙහෙත් බදිනකොට කලින් දවසේ මුලින්ම බෙහෙත් බැන්ද කෙනාට පහුවදා බෙහෙත් බදින්නේ අන්තිමට මේ කියන දවසේ මම තමයි අන්තිම.

අපේ බෙහෙත් බදිනවා කියන එකත් සෙල්ලම් නෑ උදේ පාන්දර අහුවෙන හැටියකට බාගෙට මූන හෝදලා සරමත් යන්තම් ගැටගහගන්න ඕනේ සරම ඇදලා නොහිටියොත් වෙද මහත්තයාට යකා තදවෙනවා

“මුන්ගේ කැටිපෝල් දෙබල් එක්ක හරඹ කරන්නයි බෙහෙත් බදින්නයි දෙකක් බෑ ගලවලා විසිකොරපිය ඔය මගුල”

මාරම ආතල්....පුතේ උඹට රිදෙනවද අහලා නෙමෙයි ගලවලා විසිකොරන්නේ ඉලාස්ටික් කලිසම් නෙවෙන්න මට කලිසම් ඉතුරු වෙන්නේ නෑ ඒ ඇද්ද ඇදිලි වලට.ඕං දවසක් මට සරම ඇදගන්න ටයිම් මදිවුනා (හික් හික් මම සරම අදින විදිය දන්නවනේ...වෙන විදියකට අදින්න ගිහිල්ලා වෙද ගෙදර හැමෝම ඉස්සරහා මම උපන් ඇදුමින් හිටියා එදා ඉදලා සරම අදින්නෙ අර මම මුලින්ම ඇදපු විදියටම තමයි).

එදා සරම වෙනුවට කොට කලිසම ඇදන් ගිහින් මම පොඩි වෙද මහත්තයට කිව්වා අනේ අද නම් ගලවලා විසිකරන්න එපා විලි ලැජ්ජාවේ සන්තෝසේ බෑ කියලා පොඩි වෙද මහත්තයා කියාපි

“පල පල ගිහින් ඇදන් වරෙන් නැත්තම් අත්තා උඹව දවසම නිර්වස්තරයෙන් තියයි කියලා”

මම පට ගාලා ඇදගන්න යන්න හැරෙද්දි ලොකු වෙදමහත්තයා ප්‍රාදුර්භුත වුනා….කාලා හමාරයි මම ඉතින් මොකාද වගේ ඇදට නැගලා මුනින් තලා වුනා තෙල් ගාලා තවන නිසා....මෙන්න වෙදමහත්තයා කෑ ගහන්න ගත්තා ඒ විතරක් නෙමෙයි ඇදලා ගත්තු කලිසම් කොටේ විසිකරා වෙද මහත්තයගේ කාමරේට.ආව් මරේ මරු මම අද සුන් හි හි ඇයි දන්නවද වෙද මහත්තයා බවලත් උදවියට වෙදකම් කොරේ අපට වෙදකම් කොරාට පස්සේ ඉතිං හිතාගන්නකෝ...

මම දැන් අමු නිර්වස්තරෙන් තෙල් සාත්තුව විදගෙන ඉන්න අතරතුර එක ගෑනු කෙනෙක් හරිම හදිස්සියෙන් කඩා වැදුනා කාමරේට මගේ විලි ලැජ්ජාවේ සන්තෝසේ උපරිමයි මම මූණ හංගගත්තා ඇයි හත්තිලව්වේ බෙහෙත් ගාන අස්සේ මොන උලව්වකට රිංගනවද.ඉතින් කාව කාවත් මතක් කරද්දි මට ඇහුනා අර ආපු ගෑනු පරාණේ දොඩවන දේවල්

“අනේ වෙද මහත්තයෝ මගේ දුවට ගොඩක් අමාරුයි අනේ පිං සිද්ධවෙයි ඉක්මන්ට ඇවිල්ලා බලන්න ඊයේ තමයි දුව ගෙදර ආවේ හරියට ඇවිදගන්න පණක් නෑ ගැහි ගැහි ඉන්නවා අත පය ඔක්කෝම ඇකිලිලා අනේ වෙද මහත්තයෝ ඉක්මන්ට ඇවිත් බලන්නකෝ”

වෙද මහත්තයා ඉක්මන්ට කාමරේට ගියා ලෙඩාව එක්කගෙන වරෙන් බලන්න කියලා පොඩි වෙද මහත්තයත් මිසිං ඒ විනාඩියට.වෙද මහත්තයාගේ කාමරෙයි බෙහෙත් බදින කාමරෙයි වෙන් වෙන්ව තියෙන්නේ ඉතිං මට ඇහෙනවා ඇතුලේ අඩන සද්ද කෑ ගහන සද්ද එහෙම.මම තාමත් උපන් ඇදුමින් ඇද උඩ මුනින්තලාව ඉන්නේ.මම යන්තම් ඔළුව හරෝලා බැලුවා ඇදගන්න යමක් අහල පහල තියේද කියලා තිබුනේ ඇගේ ඔතන රෙදි පටි විතරයි ඒක ඔතාගන්නවට වඩා සැපයි හෙළුවෙන් ඉන්න එක.මගේ කලිසම හොයන්න සෑහෙන්න ගේමක් දුන්නා ඇදේ කැරකි කැරකි එතකොට යාන්තම් මීටර් මගේ කලිසම තියෙනවා වෙදමහත්තයාගේ කාමරේ පුටුවක් යට,දොර රෙද්ද අස්සෙන් මට පේනවා.වෙද මහත්තයා මතුර මතුර තෙල් ගානවද කොහේදෝ හෙන සද්දේ.

මම ඔපරේෂන් කලිසම ක්‍රියාත්මක කලා.හිමින් සැරේ ඇදෙන් බැහැලා මේසේ උඩ තිබුනු පුංචි පත්තර පිටුවෙන් මගේ සැලකිය යුතු ප්‍රදේශේ වහගෙන හිමින් සැරේ දොර රෙද්දට කිට්ටු කලා.(හි හි එතකොටම අපේ බලවත් උදවිය බෙහෙත් බදින කාමරේට කඩා පැන්නෙත් නෑලු හෝමාගම අක්කා හයියෙන් හිනා උනෙත් නැතිලු).බවලත්තු ගියාට පස්සේ කකුලක් දාලා කලිසම අරගෙන දෙයියනේ කියලා ඇදගත්තාම තමයි යන්තම් හුස්මක් කටක් ගත්තේ.ඔන්න ඔය අතරේ වෙද මහත්තයා කියන කතාවක් මට ඇහුනා....

“මේ ලමයට ඉනාවක් දීලා තියෙනවා මීට අවුරුදු 5කට කලින් වෙච්චි සිද්ධියක් මේක මේ ලමයාව දැන් ගොඩදාන්න අමාරුයි”

“අනේ වෙද මහත්තයෝ මේක හොදකරන්න පුළුවන් ඔබතුමාට විතරයි අපි ගාල්ලේ ඉදන් ආවේ අනේ කොහොමහරි මගේ දූව බේරලා දෙන්න”

“වෙච්චි දේ කියන්නකෝ අම්මේ අපි උත්සහ කරලා බලන්නම්” එහෙම කිව්වේ අපේ පොඩි වෙදමහත්තයා

“මගේ දුව මීට අවුරුදු 5කට කලින් පැනලා ගියා කොටම කොට මිනිහෙක් එක්ක එතකොට යන්තම් 18 ලැබුවා විතරයි.අපි කොච්චර කිව්වත් මේකි කනකටවත් ගත්තේ නෑ මේකිට ඉනාවක් දීලා.ඒ මිනිහාගේ ගෙදරට ගිහිල්ලා වහලියක් වගේ වැඩකලා.මෙච්චර ලස්සන දූ පැටියෙක්ව හැදුවේ ඒ වගේ එකෙක්ට දීග දෙන්න නෙමෙයි අනේ දැන් බලන්න වෙද මහත්තයෝ හැටි අත පය වකුටු වෙලා තියෙන හැටි බලන්න.මට මගේ දරුවව බේරලා දෙන්න වෙද මහත්තයෝ”

ඒ කතාව ඇහුවාම මට පුදුම තරහක් ඇතිවුනා කොට මිනිහා එක්ක.ආදරේ කියන්නේ බලෙන් ගන්න පුළුවන් දෙයක්ද ඔහොම වැඩ කරන්න උඩ ගෙඩි දෙන මිනිස්සුන්ට නම් හොදක් සිද්දවෙන්න එපා.මට ආසාවක් ආවා ඒ කියන අක්කාගේ මූන ඩිංගිත්තක් බලන්න මම දොර රෙද්ද අතරින් බැලුවාම මට කදුලු ආවා ඒ දැක්ක දර්ශනයට.

සුදුම සුදු මූනක් හරි අහිංසකේට තියෙන ඇස් දෙකකුයි හීනි තොල් දෙකකුයි තිබුනු ඒ මූනේ අහිංසකක්වය පෙන්නන්න මට වචන නෑ පුදුමාකාර ලස්සනයි.ඒත් ඒ අක්කා පුටුවේ වාඩිවෙලා හිටියේ කොන්ද පාත් කරගෙන අත්දෙක ඇග ඇතුලට නමාගෙන හරි අමාරුවෙන්.කකුල් වල ඇගිලි එක උඩ එක ගිහිල්ලා කකුල් දෙපැත්තට තියාගෙන ඒ ඉන්න විදිය දැක්කාම ඕනේ කෙනෙක්ට හිතෙනවා අර කොට කාලකන්නියගේ බෙල්ල ගලවලා එන්න.

ආයේ අර අක්කාගේ අම්මා කතාකරන්න ගත්තා

“මෙයාලාට දරුවෝ නෑ ඒ නැන්දම්මා හරියට කරදර කරලා තියෙනවා මගෙ දුවට දරුවෝ නැති එකට.ඒ තරහට තමයි අවුරුදු 5කට පස්සේ නැන්දම්මා කොට පුතා එක්ක එකතුවෙලා දුවව ගෙදරින් එලවලා තියෙන්නේ ගෙදරට එනකන් දුව හොදට ආවා මට වැදලා සමාවත් ගත්තා මට තේ එකකුත් හදලා දුන්නා ඒත් පහුවදා උදේ ඉදන් හොදටම උණ බෙහෙත් ගත්තත් අඩුවුනේ නෑ.ඊට පස්සේ තමයි අත පය මෙහෙම වෙන්න ගත්තේ”

“ඉනාවක් ගිලලා පත්තියම් උනාම දරුවෝ පිහිටන්නේ නෑ ඒවා ඇගට විසයි ඉනාව අවලංගු කරන්න නම් කරන්න ඕනේ වත් පිළිවෙත් තියෙනවා ඒවා කරන්න ඕනේ ඉනාව දාපු එක්කෙනාමයි ඒකත් හරියට නොකලෝතින් ඉනාව හදලා දුන්නු කෙනාට තමයි විදවන්න වෙන්නේ.මේවා බොහෝම බැරෑරුම් වැඩ”

මම හිතුවත් වගේ වෙද මහත්තයා මුදල් ඉස්සර කරගත්තා මට ඒ ගැන නම් කිසිම තරහවක් නෑ මොකද සිංහල වෙදකමට මේ තරම් මුදල් අය කිරිම අසාධාරණයක් නොවෙන බව වෙද ගෙදර මහා වෙදනාගේ බ්ලොග් අඩවියේ කොමෙන්ටුවක් පල වී තිබුනා ඒ මතයත් සාධාරණයි.කොහොම නමුත් වෙද මහත්තයා බෙහෙත් තෙල් එහෙම දීලා එයාලව පිටත් කලා.එයාලා යද්දිත් මම ඉස්සරහටම ඇවිත් ඒ අක්කා දිහා උවමනාවෙන් බලාගෙන හිටියා.එහෙම වෙන්නේ ඇයිද පෙර කල කර්මද කියලා මම දන්නේ නෑ ඒත් ඒ අක්කාට සෑහෙන්න කාලයක් දුක් විදින්න වෙයි කියලා හිතුනා.....

මේ සිද්ධිය වෙද්දි මම වෙද ගෙදරට ඇවිත් සති දෙකකට කිට්ටුයි ඒ අක්කාව ඉන් පස්සේ දෙපාරක් දැක්කත් ඒ හැටි සුවයක් නම් පෙනුනේ නෑ බත් කටක් කාගන්න බැරි තරමට ඇගිලි ඇදවෙලා තිබුනේ මම කීපසැරයක් කතා බහ කරන්න හැදුවත් සෑහෙන්න අමාරුවෙන් සිටි නිසාදෝ ඇය සිනාසුනා පමණයි.ඇයට යම්තාක් දුරකට හෝ සුවයක් ලැබෙන්න කියලා මේ අවස්ථාවේ ප්‍රාර්ථනා කරනවා..


වෙද මහත්තයා ඒ රාජකාරි කරලා එන්න හදනකොටම මම ආයේ කලින් හිටිය විදියටම ඇදට වෙලා හිටියා.අනේ මල්ලියේ උඹව අමතක වුනානේ කියලා පොඩි වෙද මහත්තයා බෙහෙත් බදින ගමන් මට  කතාව ආයේ සැරයක් කිව්වා මම දන්නේ නෑ කියලා හිතලා.කොහොමහරි ඒ වැඩේ කරලා තියෙන්නේ හාමුදුරු නමක් බව අර අක්කාට කොට මිනිහා කියලා තියෙනවා අක්කව පන්නන දවසේ.


මේවා නැතැයි කියන්නත් බෑ හැබැයි බහුතරයක් ඉන්නේ මේවා දන්න බව අගවන හොරු.ඒත් මමනම් හිතන්නේ මේවා පස්සේ නොයා ඉන්නවනම් ජීවිතත් මුදලුත් නාස්ති නොවී ඉතුරු වෙනවා කියලා.බලෙන් ආදරේ ලබාගෙන තේරුමක් නෑනේ...